آشنایی با الکترونیک

از مدارهای الکترونیکی برای کارهای مختلف استفاده می شود. کاربردهای اصلی آن عبارتند از:

 1. کنترل و پردازش داده ها

2. تبدیل و توزیع انرژی

3. انجام عملیات ویژه

هر یک از این برنامه ها مربوط به زمینه های الکترومغناطیسی و جریان الکتریکی است. اگرچه در اواخر قرن نوزدهم از نیروی الکتریکی برای ارسال پیام از طریق تلگراف و تلفن استفاده می شد ، اما بخش عمده پیشرفت الکترونیک پس از ظهور رادیو حاصل شد. در یک نگاه ، سیستم الکترونیکی را می توان به سه بخش تقسیم کرد:

• ورودی: سنسورهای الکترونیکی و مکانیکی (یا آداپتور برق). این دستگاه سیگنال ها یا اطلاعاتی را از محیط خارجی دریافت می کند و سپس آن را به جریان و ولتاژ (سیگنال های الکتریکی) تبدیل می کند.

پردازنده سیگنال: این مدارها در واقع وظیفه پردازش ، تفسیر و تبدیل سیگنالهای ورودی را برای استفاده مناسب دارند. در این بخش ، پردازش سیگنال دیجیتال معمولاً بر عهده یک پردازنده سیگنال دیجیتال است.

خروجی: فعال کننده یا تجهیزات دیگر (مانند آداپتورهای برق) که سیگنال ولتاژ یا جریان را به عنوان یک خروجی مناسب (مانند شروع موتور یا پخش صدا از آمپلی فایر) تولید می کنند.

به عنوان مثال ، مجموعه تلویزیون شامل همه موارد ذکر شده در بالا است. ورودی تلویزیون سیگنال های پراکنده در هوا (توسط آنتن) را دریافت می کند و آنها را به ولتاژ و جریان مناسب برای کار با سایر قسمتها تبدیل می کند. پردازنده سیگنال پس از دریافت اطلاعات از ورودی ، اطلاعات مورد نیاز مانند روشنایی ، رنگ و صدا را از آن استخراج می کند. سرانجام ، مدیر واقعاً این اطلاعات را تنظیم مجدد خواهد کرد. این کار با استفاده از لوله اشعه کاتدی (در مدل های قدیمی) یا نمایشگر LED برای نمایش تصویر و تقویت کننده برای پخش صدا انجام می شود.

تاریخچه قطعات الکترونیکی
لامپ های توخالی یکی از اولین مؤلفه های الکترونیکی بود که تا اواسط دهه 1980 در صنعت الکترونیک وجود داشت. [2] از آن زمان ، مؤلفه های نیمه هادی بخش اعظم دنیای الکترونیکی را به خود اختصاص داده اند. با این حال ، لوله های خلاء هنوز هم در برخی از دستگاه ها از قبیل تقویت کننده های رادیویی پرقدرت ، لوله های پرتوهای کاتدی ، تجهیزات تخصصی صوتی ، تقویت کننده گیتار و برخی مایکروویو ها مورد استفاده قرار می گیرند. [3] آنها آمدند. امروزه مدارها با استفاده از میکروکنترلرها یا تراشه های "FPGA" و پیشرفت روز افزون آنها از حالت جامد خارج هستند.

کنترل کننده
قطعاتی مانند ترانزیستور ، آی سی ، خازن ، دیود ، مقاومت و غیره در مدارهای الکترونیکی مورد استفاده قرار می گیرد.

انواع مدارهای الکترونیکی
مدارهای الکترونیکی را می توان به دو گروه آنالوگ و دیجیتال تقسیم کرد. یک وسیله الکترونیکی ممکن است از یک یا دو گروه از این دو گروه مداری تشکیل شود. بیشتر دستگاه های الکترونیکی آنالوگ ، مانند گیرنده های رادیویی ، از گروهی از مدارهای چندگانه تشکیل شده اند. مدارهای آنالوگ انواع ولتاژ (و مداوم) را کنترل می کنند. مدارهای دیجیتال تنها با دو سطح ولتاژ تعریف می شوند و مدار دیجیتال حداقل از یک مؤلفه دیجیتالی تشکیل شده است. در این نوع ، هسته مدار یک ریزپردازنده ، میکروکنترلر یا "IC" با سیگنال است. قطع (یا دیجیتال) و پیوسته (یا آنالوگ) قطع به طور همزمان یا جداگانه. داده های آنالوگ فقط از اجزای غیر دیجیتالی مانند خازن ، مقاومت ، سلف و غیره تشکیل شده است که فقط با سیگنال های آنالوگ کار می کنند. منبع تغذیه یا باتری به عنوان پمپ عامل در گردش کار می کند که به جریان اجازه می دهد جریان را از پتانسیل به مدار شکن و پتانسیل های پایین تر که از طریق قطعات عبور می کند ، جریان یابد. جریان قطع می شود.

به این مدار باز گفته می شود.
اگر مدار را بدون هیچ اجزایی ببندیم و دو انتهای منبع ولتاژ را با یک سیم به یکدیگر وصل کنیم ، در نتیجه این اتفاق و طبق قانون اهم ، از آنجا که مقاومت صفر است ، جریان نامتناهی از سیم عبور کرده و منبع تغذیه و سیم را می سوزاند. به این وضعیت اتصال کوتاه گفته می شود.